Rzeźba Voyagera: Złoty rekord ludzkich osiągnięć

Krótki artykuł o nakrętkach i śrubach tworzenia rzeźby z brązu, aby opowiedzieć historie o ludzkich osiągnięciach i pięknie świata przyrody. Od inżynierii ziemskiej po kosmicznych odkrywców, artysta i inżynier Alex Kirkpatrick prowadzi nas przez niektóre techniki, które stoją za, i ewolucja, jego projekt pasji z

ostatnich kilku lat.

Inspiracja I Cele Projektu

W latach 70. NASA wystrzeliła cztery statki kosmiczne, które miałyby badać planety zewnętrzne i dalej w międzygwiezdną pustkę poza nią. Każde z tych jednostek niosło wiadomości, wyryte w Złotych Rekordach, wyjaśniające, kto je wysłał i skąd pochodzą, na wypadek gdyby kiedykolwiek zostały znalezione przez inteligentne

życie.

We wrześniu 2013 roku Voyager 1 stał się pierwszym obiektem stworzonym przez człowieka, który opuścił Układ Słoneczny.

„Statek kosmiczny zostanie napotkany, a zapis zostanie odtworzony tylko wtedy, gdy w przestrzeni międzygwiezdnej znajdują się zaawansowane cywilizacje kosmiczne, ale wystrzelenie tej „butelki” do kosmicznego „oceanu” mówi coś bardzo obiecującego o życiu na tej planecie. "- Carl Sagan

Zainspirowany tymi pierwszymi międzygwiezdnymi wiadomościami od ludzkości, ukazujących różnorodność życia i kultury na Ziemi, wyobraziłem sobie parę rzeźb z brązu - mężczyznę i kobietę.

Zacząłem zbierać przykłady postępu naukowego i technologicznego, przedstawiając przebieg rozwoju człowieka, od wczesnych systemów liczbowych i geometrii po zdobywców Nagrody Nobla badania i niedocenianych bohaterów. To historyczne archiwum równań i diagramów zostałoby wyryte na powierzchni rzeźby - „skóry” ludzkiej egzystencji

.

Te nowe „złote rekordy” pokazywałyby naszą podróż odkrywczą od początku czasu do nieznanej przyszłości przed nami, a w odniesieniu do klasycznych mitów o stworzeniu, ale z naukowym obrotem, nazwałem je Atom i eV.

Kiedy piszę to w grudniu 2021 r., projekt jest wciąż w toku, ale mam nadzieję, że wystawię rzeźbę w miejscu, które celebruje superpozycję sztuki i nauki; kreatywność, która wywodzi się i karmi się obydwoma, a także uchwyci niepewną sytuację, w której znajdują się istoty technologiczne.

Podstawowe przesłanie

W 2016 roku w końcu zacząłem pracę po śmierci mojego dziadka, nauczyciela matematyki i fizyki, który zainspirował zamiłowanie do nauki nie tylko w sobie, ale w wielu innych ludziach. Jednak tematy projektu powoli się zmieniały, ponieważ przez lata badań odkryć celebrowanych w tej pracy stało się jasne, leżące u podstaw kontr-przesłanie

.

Do tej pory na rzeźbie wpisano ponad 500 przełomów i osiągnięć, ale straciłem rachubę liczby, które zostały przeoczone lub błędnie przypisane. To uczucie potęgowało tylko moja partnerka czytająca i często czytająca na głos książkę „Niewidzialne kobiety” Caroline Criado-Perez. Książka ujawnia systemowe uprzedzenia wobec kobiet, a sekcje dotyczące badań medycznych i technologii, w szczególności, trafiły trochę blisko domu dla mojego własnego projektu.

Wiem, że Accu napisał o podobnych kwestiach wprowadzania w błąd i historycznych uprzedzeń ze względu na płeć w środowisku naukowym w swoim artykule omawiającym znaczenie obchodzenia Międzynarodowego Dnia Kobiet W Inżynierii.

W tym czasie zmagałem się już z techniczną naturą rzeźbienia skomplikowanych postaci ludzkich i te nowe wątpliwości co do mojego przesłania po prostu świętowania nauki zaczęły mi ciążyć na głowie. Zmieniłem więc cel projektu, odzwierciedlając jedną z najnowszych teorii w kosmologii Lambda-CDM, a te wcześniejsze pseudonimy przyniosły nieoczekiwane owoce. Podstawą tej teorii jest to, że widzialna materia - atomy - stanowią tylko ~ 5% wszechświata, a zdecydowana większość jest niewidoczna

.

Jest to obecnie określane jako Ciemna Materia i Energia (n.b. energia jest często mierzona w elektronowoltach lub eV, wczesny pseudonim kobiety z brązu). Wiele pionierskich prac wykonała Vera Rubin, badając ich interakcje z grawitacją w skalach galaktycznych, a droga do bardziej istotnego przesłania wydawała się teraz oczywista.

Mężczyzna stanie na cokole wielkości dla dwóch osób, jego czarny granit wypaczony przez jego masę. Podczas gdy obok niego, w wyraźnym kontraście, inna niewidzialna obecność - wykrywalna tylko przez ich ślady stóp i wpływ na tkankę czasoprzestrzeni

.

To fizyczne wrażenie na cokole może być subtelne, ale negatywna przestrzeń powyżej, a jego implikacja powinna być jasna; napomnienie dla naszej przeszłości i przestrzeń na równych prawach dla naszej przyszłości. Nadal chciałbym, aby była to podnosząca na duchu rzeźba humanistyczna, święto nauki i tego, jak daleko zaszliśmy, ale gotowy kawałek będzie odkrywać poza wielkie nazwiska i nagrody

Nobla.

Tematycznie i dosłownie pokaże dziury pozostawione przez zapomnianych ludzi, kwestie reprezentacji lub wprowadzania w błąd w nauce i mit samotnego naukowca. Dla mnie czasami nieobecność jest bardziej odczuwalna, i zapewnia mocniejsze przesłanie, niż zgrabne linie argumentu

.

Moja pierwsza próba jego pozowania była zuchwała i miała inne problemy techniczne, więc skorzystałem z okazji, aby wprowadzić pewne zmiany. Odciągnąłem go o pół kroku do tyłu, odebrałem mu trochę wcześniejszej pewności siebie i zostawiłem go na krawędzi ruchu, sięgając po gwiazdy. Jest to reprezentacja niespokojnego, a czasem przerażającego poszukiwania wiedzy i odkryć ludzkości.

Postać dosłownie odzwierciedla wszechświat, który ją stworzył i który jednocześnie zastanawia się i stara się zrozumieć. Często byłem pod wrażeniem wszechświata, majestatu galaktyk sfotografowanych przez Hubble'a, czystego umysłu naginającego absurd, że istnieję i myślę. Mam nadzieję, że pokaże trochę tego dziecinnego cudu i pozostawi cię w modlitwie, że pierwszy mały krok nie jest potknięciem.

Względy dotyczące projektowania fizycznego i inżynierii

Główne wyzwania inżynieryjne w tym projekcie podzieliły się na trzy kategorie:

1. Tworzenie głównej rzeźby z brązu

.

2. Szlifowanie i polerowanie metalowego lustra teleskopu do twarzy.

3. Wspieranie rzeźby na cokołu i wewnętrznej armaturze.

Tworzenie rzeźby z brązu

Tworzenie rzeźby metodą zagubionego wosku wymaga sekwencji przekształceń z gliny → gumy → wosku → ceramiki → brązu.

Podobną ścieżkę śledzą rzemieślnicy od tysięcy lat i możesz podążać wraz z moją serią filmów .

Może brąz wydaje się starym stopem dla nowoczesnej rzeźby, kiedy jest teraz tak wiele do wyboru, ale ma swój „apal Złotowłosej”. Wystarczająco miękki, aby pracować ręcznie, ale wystarczająco twardy, aby wziąć piękny lakier, łatwy do odlewania i spawania, i używałem go już wcześniej w mojej serii rzeźb z muszli, takich jak Nautilus.

Voyager zaczynał od metalowej armatury, która zapewniała wsparcie dla miękkiej gliny. Zrobiłem to regulowane i użyłem gliny na bazie oleju, która nie wysycha i nie pęka, aby dać dużo czasu na rzeźbienie (... i ponowne rzeźbienie).

Po zadowoleniu z gliny wykonałem formy z gumy silikonowej i tynku wokół rzeźby. Guma zachowuje powierzchnię gliny pod spodem, podczas gdy tynk zachowuje ogólny kształt. Możesz również użyć tego etapu, aby podzielić rzeźbę na łatwiejsze do opanowania kawałki

.

Formy są następnie wykorzystywane do produkcji woskowych kopii początkowej glinianej rzeźby. Jest to proces podobny do tworzenia pustych czekoladowych jajek

.

Kontrolowanie grubości tych kawałków wosku ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego zestalenia podczas odlewania brązu. Zbyt gruba i istnieje ryzyko porowatości i wad skurczowych. Zbyt cienki, a brąz może zestalać się przed wypełnieniem całego kawałka.

Każdy kawałek wosku ma następnie kolejne dodatki wlewów i otworów wentylacyjnych, które zawierają i kierują przepływem stopionego metalu. W tym momencie woski są zanurzane w inwestycji ceramicznej, która jest suszona przed stopieniem wosku, pozostawiając pustą przestrzeń do wypełnienia brązu.

To pozostawiło mi kilka kawałków brązu, które wymagają spawania ze sobą, aby utworzyć oryginalną rzeźbę. Następnie musiałem wygładzić i wymieszać spoiny przed rozpoczęciem pracy nad wykończeniem powierzchni.

Moim celem estetycznym była wypolerowana powierzchnia, zgodna z oryginalnymi złotymi płytami, z opcją pozłacania jako wykończenia.

Lustro teleskopu

Lustrzana twarz #telescope dla rzeźby Voyagera. Symbolizuje całą ludzkość, narzędzia, których używamy do eksploracji kosmosu, i nasze miejsce w samym wszechświecie.

#SpacetoberChallenge pic.twitter.com/HBpyDQ2xBW - Alex Kirkpatrick (@KpatrickBronze) Październik 17

, 2021

Zajęło to wiele prób, ogromną ilość czasu, i stało się centralnym punktem całego projektu. Rezultatem jest szorstkie lustro teleskopowe w rodzaju stosowanego w teleskopach newtonowskich. Wybrałem lustrzaną twarz, aby symbolizować całą ludzkość, narzędzia, których używamy do eksploracji kosmosu, i nasze miejsce w samym wszechświecie. Jeśli kiedykolwiek będziesz miał okazję się temu przyjrzeć (i chciałbym, aby było to możliwe) staniesz twarzą w twarz

ze sobą.

Aby uzyskać wyraźne, czyste wykończenie, którego chciałem, stworzyłem maszynę z innych projektów, nad którymi pracowałem, która była w stanie szlifować i polerować sferyczne lustro. Jest to dość standardowa praktyka w przemyśle teleskopów amatorskich z szeregiem konstrukcji maszyn do szlifowania szklanych tarcz. Jednak wykonanie tego samego procesu na brązowej głowie sprawiło, że wysiłek był o wiele bardziej interesujący.

Poniższy film pokazuje udany proces.

Cókół i armatura wewnętrzna

Rzeźby, a przynajmniej brązowe, przypominają trochę góry lodowe; pod powierzchnią dzieje się sporo. Voyager jest odlewany z brązu krzemowego, nowoczesnego stopu stosowanego szeroko w odlewach artystycznych i środowiskach o łagodnej

korozyjności.

W końcu mamy dużą metalową rzeźbę, ale trzeba ją umieścić w miejscu, w którym ludzie mogą ją oglądać bez obawy, że się przewróci. Jest to szczególnie ważne, jeśli rzeźba jest wygrawerowana z drobnymi szczegółami, które musisz być w stanie stać wystarczająco blisko, aby przeczytać.

Do codziennej inżynierii kupowałem śruby w serwisie eBay, czekałem kilka dni, aż przybędą, a potem wracam do pracy. Żenująco zrobiłem to samo w tym projekcie i otrzymałem paczkę śrub klasy A2 zamiast niezbędnego A4 (Marine

Grade). Może się

to wydawać dość nieistotne, ale zdałem sobie sprawę, że w tym momencie uprawiam hazard z projektem, w który włożyłem lata mojego życia. Inżynieria tego poziomu zaufania jest jednym z powodów, dla których pozyskałem główne rozwiązania od Accu, Musiałem dokładnie wiedzieć, co kupuję i jak będzie działać, z zapewnieniem, że jest zgodny z wymaganą specyfikacją.

Niektóre śruby użyte w rzeźbie mogą być tam od tysięcy lat, a inne są bezpośrednio odpowiedzialne za bezpieczeństwo ludzi.

Jak wspomniano wcześniej, grubość wosku ma kluczowe znaczenie dla krzepnięcia brązu podczas odlewania. Odgrywa to rolę w sposobie zamocowania rzeźby na miejscu, ponieważ nie można po prostu rzucić solidnej nogi z brązu o tej grubości

.

Aby obejść to, zdecydowałem się na wewnętrzną szpilkę ze stali nierdzewnej biegnącą przez stojącą nogę do okolicy bioder. Tutaj wyprodukowałem kołyskę, aby rozłożyć ładunek z rzeźby na szpilkę, używając kilku śrub kołnierzowych klasy morskiej A4 Accu, aby zabezpieczyć połączenie. Stop ten został wybrany ze względu na jego wytrzymałość, odporność na korozję oraz pasujący do kołka i kołyski

.

U podstawy nogi ten kołek ze stali nierdzewnej znajduje się w gnieździe w cokole. Środek masy rzeźby jest lekko do przodu, w końcu ma zamiar zrobić krok, więc korpus gniazda jest wyrównany, aby przyjąć ten skromny

ładunek.

Aby uzupełnić gniazdo, i umożliwić łatwy demontaż, Potrzebowałem zestawu śrub o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, aby zamocować wolną połowę, i zapewnić boczne wsparcie w porozumieniu z dodatkowym mocowaniem w drugiej nodze.

Kołek i drugie mocowanie są elektrycznie izolowane od cokołu za pomocą tulei Delrin w celu zmniejszenia korozji galwanicznej. Po raz kolejny wybrałem Accu dla niezbędnych śrub i przybyli następnego dnia.

Jako osoba fizyczna często mam problemy z pozyskiwaniem części od firm, które są przyzwyczajone do obsługi starych/tradycyjnych firm w branży. Zwykle wiąże się to z wyszukiwaniem niezręcznych arkuszy kalkulacyjnych, szukaniem numerów zapasów, pobieraniem dużych plików PDF

i żądaniem wyceny.

Bądźmy szczerzy, 2021, obok innych korzyści, nie ma miejsca dla firmy z mylącą stroną internetową, a co za tym idzie słabym doświadczeniem użytkownika. Jestem pewien, że w pewnym momencie również poczułeś tę frustrację i to małe „x”, aby zamknąć kartę, jest tak łatwe do kliknięcia

.

Naprawdę doceniam wysiłek, jaki Accu włożył, aby ich strona internetowa była przejrzysta i zapewniła tak doskonałą obsługę klienta, pomimo faktu, że zamawiam tylko stosunkowo niewielką ilość śrub do tego projektu, to naprawdę robi różnicę w zmniejszaniu stresu i zmarnowanego czasu.

Mają już jeden z zespołów gotowych doradzić w sprawie odpowiednich mocowań w następnym miejscu docelowym Voyagera, aby utrzymać stopy na ziemi.

Obecny postęp i plany na przyszłość

To prowadzi nas do teraz; jest wyprostowany, ale czeka na spawanie, z sporą ilością prac wykończeniowych do wykonania. Muszę również sfinalizować projekt cokołu, który ma być obrabiany.

Gdy to wszystko się skończy, poświęcę większą uwagę na opowiadanie historii kryjących się za wpisanymi odkryciami i zabezpieczenie przestrzeni wystawienniczej.

Moi bracia planowali aplikację rozszerzonej/wirtualnej rzeczywistości, która może skanować rzeźbę i dostarczać informacji o każdym odkryciu. Uważamy, że może być trochę bardziej przyjazny dla użytkownika niż obecny kilkuset stronicowy plik PDF.

Jako zabawne na bok, zanim ludzie w Accu nawet wiedzieli, co robię, oto post, który napisałem na Instagramie. Skończyło się na „Więc dotarliśmy tak daleko, spójrz jeszcze raz na tę śrubę, to naprawdę fajne, prawda? Prawie godny własnego stanowiska...” Wydaje się to teraz dość prorocze

!

Dziękuję za przeczytanie artykułu - aby zobaczyć, jak wygląda projekt, znajdziesz mnie pod poniższymi linkami. Jeśli znasz kogoś, kto interesuje się nauką, sztuką, przestrzenią i równością, podziel się tym z nimi.

Może pewnego dnia osoba, która pracowała nad oryginalnym statkiem kosmicznym, otrzyma tę wiadomość, zainspirowaną ich, i poczuje się trochę bardziej dumna z tego, jak daleko zaszliśmy i być może o ile lepsza może być nasza przyszłość.

Specjalne podziękowania dla Alexa Kirkpatricka za napisanie tego artykułu gościnnego dla Accu.

Możesz śledzić projekt Voyager Sculpture tutaj:
Alex
Kirkpatrick https://twitter.com/KpatrickBronze https://www.instagram.com/kirkpatrickbronze/ https://www.youtube.com/c/AlexKirkpatrickBronze