Jak mierzyć podziałkę gwintu śrubowego

Pomiar podziałka gwintu

Gwinty metryczne są mierzone w milimetrach i są określane przez pomiar odległości między dwoma sąsiednimi gwintami śrubowymi. Problem z tym systemem pomiarowym polega na tym, że takie niewielkie odległości mogą być trudne do dokładnego pomiaru, szczególnie w przypadku mniejszych elementów złącznych. Aby uzyskać bardziej wiarygodny pomiar, zaleca się wykonanie pomiaru wzdłuż większej próbki gwintów, takich jak 10, a następnie podzielenie tej liczby przez liczbę wybranych gwintów, co obliczy średni rozstaw gwintów w tym zakresie.

Metryczne gwinty śrubowe maszyny są definiowane zgodnie z normami ISO. Więcej informacji na temat gwintów śrubowych ISO można znaleźć w naszej tabeli przeglądowej dotyczącejwymiarów gwintu ISO.

Pomiar podziałka gwintu

Gwinty śrubowe Imperial są mierzone w gwintach na cal lub TPI. Jak sama nazwa wskazuje, TPI jest mierzony przez zliczanie liczby pików gwintu wzdłuż 1 cala długości. Pomiar TPI jest często umieszczany na średnicy gwintu w celu utworzenia wspólnego calowego rozmiaru gwintu, np. „1/4-20”, który oznaczałby średnicę ¼ cala i 20 gwintów na cal. Ten system pomiarowy może powodować problemy podczas pomiaru łączników o długości krótszej niż 1 cal. Przy pomiarze TPI krótszych elementów złącznych stosuje się krótszą długość, np. ½ cala — liczba gwintów w tej sekcji jest następnie mnożona przez odpowiedni współczynnik w celu znalezienia hipotetycznej liczby gwintów, jeśli łącznik miał długość 1 cala. Nici cesarskie są zazwyczaj podzielone na jedną z dwóch kategorii: UNC (Unified National Coarse) lub UNF (Unified National Fine). Wersja UNF łącznika będzie miała drobniejsze, mocniejsze gwinty niż jego odpowiednik UNC i jest nieco mniej powszechna. Większość średnic łączników calowych jest dostępna z gwintem UNC lub UNF. UNEF (Unified National Extra Fine) to rzadki wariant, który może być również specjalnie wyprodukowany na zamówienie.

Wskaźniki gwintu

Rozmiar gwintu i skok można również zidentyfikować za pomocą podstawowej metody prób i błędów polegającej na próbie użycia komponentu o znanym rozmiarze z niezidentyfikowanym produktem — jeśli oba te elementy pasują do pewnego (ale nie za dużo) oporu, prawdopodobnie mają ten sam rozmiar. Metoda ta jest szeroko stosowana, ale nie jest zalecana, ponieważ opiera się na posiadaniu odpowiednio wielkości elementów złącznych pod ręką i może spowodować uszkodzenie, jeśli wykonywane wielokrotnie. Dodatkowe problemy, takie jak zanieczyszczenie krzyżowe gwintów metrycznych i calowych, mogą dodatkowo komplikować tę metodę. Dostępne są specjalistyczne narzędzia do precyzyjnego i bezpiecznego określenia właściwego rozmiaru gwintu dla wybranego zastosowania. Dostępne są różne manometry gwintu dla wielu rozmiarów gwintów metrycznych i calowych i mogą być używane do identyfikacji zarówno gwintów męskich, jak i żeńskich. Mierniki pierścieniowe umożliwiają identyfikację gwintów męskich, takich jak śruby lub śruby, a czujniki wtykowe mogą identyfikować gwinty żeńskie, takie jak te znajdujące się w nakrętkach lub otworach wstępnie gwintowanych. Wskaźniki gwintu są dostępne w odmianach „go” i „no-go” — jeżeli mierzony gwint pasuje do skrajni „go” i nie pasuje do manometru „no-go”, to gwint został prawidłowo zidentyfikowany.